به گزارش پایگاه خبری تحلیلی خبررسا، روزنامه اعتماد در سرمقاله ای به قلم عبدالله ناصری، آورده است: اما از آنجایی که یکی از مهمترین فعالیتهای فکری ایشان ناظر به مسائل فلسفی بود در حوزه علمیهای که بر پایه فقه غیر پویا قرار داشت اندیشههای شهید مطهری خیلی نمیتوانست مورد اقبال وسیع حوزویان قرار بگیرد. اساسا حوزه فقهمحور با روحانیانی که در فلسفه هم، دستی داشتند و درسی میدادند و تالیفاتی داشتند چندان سر سازگاری نداشت.
چنانچه در مورد مرحوم علامه طباطبایی هم این مساله را شاهد بودیم که در میان بسیاری از چهرههای روحانی و مراجع تقلید وقت ایشان به چهرهای منزوی تبدیل شده بودند. هرچند بسیاری از بزرگان همان حوزه معتقد بودند که اگر مرحوم طباطبایی به جای رفتن به دنبال تحصیل و تدریس فلسفه و تفسیر در حوزههای علمیه میماند و به فقه میپرداخت، میتوانست به جایگاه بسیار بالاتر از فقهای هم عصر خود برسد. این مساله بیتردید میتواند در مورد شهید مطهری هم صادق باشد. در واقع اگر ایشان هم به جای فعالیتهای فلسفی و دانشگاهی به همان شکل سنتی به مباحث حوزوی و فقهی میپرداختند جایگاهشان هیچ کمتر از مراجع هم دوره خودشان نبود.
اما از امتیازات شهید مطهری نوآوریهای ایشان بود که البته در برخی جریانهای حوزه با مقاومتهایی نیز روبهرو میشد. چنانچه میدانیم در سالهای اول دهه شصت انتشار کتاب «مبانی اقتصاد اسلامی» ایشان متوقف شد؛ کتابی که البته با رویکرد سنتی و فقه غیر پویای حوزه همخوانی نداشت. برای همین با عزم آیتالله آذری قمی، مدتها این کتاب خاک خورد تا اینکه نهایتا در سالهای بعد منتشر و توزیع شد.
به هر حال ایشان در مورد مسائل اقتصادی، فرهنگی و دینی آرای خاص خودشان را داشتند که تحمل آن برای بخش سنتی حوزههای علمیه خیلی آسان نبود. در واقع رویکرد شهید مطهری به مباحث دینی، عقل (عقل فلسفی)گرایانه بود و به جهت مسائلی که به اختصار اشاره شد متاسفانه خیلی نتوانست در گفتمانسازیهای درون حوزه موفقیت بالایی کسب کند. البته با تحولات بزرگ سیاسی و پیروزی انقلاب اسلامی ایشان در نهایت جای خود را هم در میان جامعه و هم در میان حوزویان باز کرد و به یکی از اصلیترین شخصیتهای برجسته انقلاب تبدیل شد.
نوع نگاه منحصر به فرد ایشان را در همان ماههای پیروزی انقلاب اسلامی نیز میتوان مشاهده کرد. آنچه در پایان میخواهم به آن اشارهای داشته باشم اینکه به نظر میرسد خیلی از مسائلی که در طول چهار دهه گذشته ما در کشور با آن درگیر بودهایم در صورت حضور شخصیتی مانند شهید مطهری میتوانست با هزینه کمتری حل و فصل شود یا در مواردی اساسا به وجود نیاید.