به گزارش خبررسا، مراسم تشییع خشایار الوند (نویسنده سینما و تلویزیون) با حضور هنرمندان در خانه سینما واقع در خیابان وصال برگزار شد.
کامران ملکی در ابتدای این مراسم گفت: امروز یکی از روزهای بدِ فیلمنامه‌نویسان است. هیچ‌کس انتظار نداشت که خشایار الوند به این زودی و به این آسانی ما را ترک کند. خشایار همواره دوست داشت مردم شاد باشند و در آخرین روزهای عمر خود نیز دوست داشت که خنده بر لب مردم بنشاند.
کیومرث پوراحمد نیز در ادامه بیان کرد: خشایار را چون برادر سیروس بود، می‌شناختم. من سال‌هاست که تلویزیون را ندیده بودم ولی سریال پایتخت سریالی بود که مردم آن را دوست داشتند و می‌دیدند.
وی ادامه داد: آیا سال گذشته سال خوبی بود؟ خیر؛ پر از مرگ و میر. حال ما باید حسرت نبودِ خشایار را بخوریم. ای کاش بمیریم و دیگر حسرت نخوریم.
بابک صحرایی (شاعر) نیز در بخشی از این مراسم گفت: برای ما مردمِ بی‌لبخند چه داغی بالاتر از اینکه فردی را از دست دهیم که لبخند به ما هدیه می‌داد. امروز این حجم از مردمی که آمدند، نشان می‌دهد که مردم هنرمندان حقیقی خود را می‌شناسند و به سمت آنها می‌روند. امروز کمر سیروس الوند شکست. ما قطعا جایگزینی برای هنرمندانی همچون خشایار نخواهیم داشت.
وی افزود: ما همه یک خانواده‌ایم که در کنار هم قرار گرفته‌ایم و در حال تحمل این غم بزرگ هستیم. من به خانواده ایشان تسلیت می‌گویم.
بهروز رضوی (گوینده پیشکسوت رادیو) دیگر سخنران مراسم بود که گفت: بر داغ کسی نشستیم که سلطان خنده ایران بود. مهمترین خصیصه خشایار خنده‌اش بود. حال چه کنیم که او نیست و در نبود او به غیر از غصه خوردن و قدر هم را دانستن؛ چه کار می‌توان کرد؟ همه با او خاطرات خوبی دارند و هیچ‌کس نمی‌تواند او را فراموش کند. این حادثه برای او به خاطر پرکاری برای خنده آوردن بر لب مردم بود. اینکه فکر می‌کرد عید امسال چطور مردم را بخنداند اما از فشار کاری؛ این حادثه برایش اتفاق افتاد. البته تقدیر را نمی‌توان نادیده گرفت.
عزت‌اله ضرغامی (رئیس اسبق صداوسیما) نیز در بخشی از این مراسم اظهار داشت: برای اینکه کلمه مرحوم گفتن باورم نمی‌شود، می‌گویم این هنرمند تا همین چند روز قبل برای شادی مردم تلاش می‌کرد. همه ما آنطور که قرآن می‌گوید مرده متحرک هستیم و در واقع او الان زنده است. امروز اینجا در کمال ناباوری جمع شدیم برای تشییع هنرمندی که برای خنده مردم تلاش می‌کرد. یکی از خصلت‌های مرحوم الوند این بود که تمام وجودش برای شادی مردم بود و بدون ادعا این کار را انجام می‌داد.
مجتبی اسفندیاری (فیلمنامه‌نویس) در ادامه این مراسم بیان کرد: خشایار از ستون‌های محکم کانون نویسندگان بود و همیشه یاری او برای اعضای کانون دلگرم‌کننده بود. فوت ایشان همه بچه‌ها را تکان داد و همه غمگین هستیم. من از طرف کانون نویسندگان اینجا هستم و به جامعه هنری و به خصوص به سیروس الوند و خانواده ایشان تسلیت می‌گویم.
سپس سیروس مقدم در ادامه این مراسم اظهار داشت: نمی‌دانم چه بگویم. من در ۱۰ سال گذشته با خشایار و تیم پایتخت فراتر از همکاری رفتیم و مشکلات و دغدغه‌های همدیگر را می‌دانستیم. صبح که اینجا می‌آمدیم، باور نمی‌کردیم که خشایار نباشد و منتظر او بودیم تا با هم به این مراسم بیاییم. هنوز هیچ‌کدام از ما پایتختی‌ها فوت او را باور نکردیم و از این موضوع شوکه هستیم.
وی ادامه داد: خشایار عاشق زندگی و همسرش بود و می‌خواست خوب زندگی کند. او خیلی سرحال و شاداب بود و حتی۶۰ صفحه اول فیلمنامه را به محسن تنابنده تحویل داده بود. همه از این اتفاق شوکه شدیم و هنوز نتوانستیم آن را باور کنیم. خشایار دارای پشتکار همراه و خانواده دوست بود. از طرف تیم پایتخت به تمام جامعه هنری تسلیت می‌گویم. یک رکن اساسی از فیلمنامه‌نویسان این مملکت رفت که اندوخته زیادی داشت و به اوج پختگی رسیده بود. دلم می‌خواست شب بخوابم و صبح بیدار شوم و ببینم که او زنده است.
امیرمهدی ژوله (نویسنده و بازیگر) نیز در این مراسم گفت: همه از ناباوری گفتند و برای اینکه خوب باورش کنید یک خاطره می‌گویم. درست روزی که خشایار فوت کرد، پیمان قاسم‌خانی با من تماس گرفت و گفت که می‌گویند عده‌ای از کسانی که ایست قلبی می‌کنند در سردخانه به هوش می‌آیند و بعد این اتفاق برای خشایار افتاد. ولی ما آشنایی در سردخانه نداریم که ببینیم خشایار زنده است یا خیر.
وی افزود: می‌خواستم از فیلمنامه‌نویسی خوب او صحبت کنم ولی با این فیلمنامه بدِ آخری که نوشت، همه چیز را خراب کرد. این چه فیلمنامه‌ای بود که خشایار برای زندگی خود نوشت. مگر می‌شود در پرده اول قهرمانی را معرفی کنید که پر از آرزو برای خودش و خانواده‌اش است ولی پرده دوم شروع نشده، قهرمان را بکشید. خشایار به من گفتی درباره الی را دیدم و از غرق شدن آن پسر پاهایم لرزید. چطور از اینکه شب سکته کنی و پسر ۱۲ ساله‌ات بخواهد به تو تنفس مصنوعی دهد، پاهایت نلرزید؟ این چه فیلمنامه غلطی بود که برای زندگی خود نوشتی؟
ژوله در ادامه گفت: خدمت آقای ضرغامی ارادت دارم ولی می‌خواهم ببینم که اگر ایشان ترتیب دهند که فردا مراسمی قرار شد تلویزیون برای خشایار بگیرد، من و محراب که صمیمی‌ترین دوست‌های او هستیم، ممنوع‌التصویر‌ایم. معلوم نیست شاید فردا بنر ما این بالا باشد، ترتیبی دهید که آن زمان دل کسی نسوزد.
در ادامه مراسم، محسن امیریوسفی (کارگردان سینما) گفت: باید گفت که خشایار عزیز خدا تو را به خاطر خنده‌هایی که بر لب مردم نشاندی، رحمت می‌کند و تو باید با سفارش کردن ما فکری به حالمان کنی. در سریال پایتخت جمله معروفی هست که شخصیت اصلی آن می‌گوید که من باختم، بدم باختم ولی خشایار عزیز تو بردی خیلی خوب هم بردی.
علیرضا غفاری (مجری) نیز در ادامه بیان کرد: افتخار این را دارم که عضو کوچکی از فامیل الوند هستم و یک چیز را نمی‌فهمم که چرا عمر شادی و شادی‌آفرینان کوتاه است و عمر غم طولانی است؟ به همه تسلیت می‌گویم.
الهام ایمانی (همسر خشایار الوند) نیز گفت: از همه ممنونم چراکه مراسم همانگونه که خودش می‌خواست باشکوه برگزار شد. خشایار جمله ناتمامی داشت که می‌خواست آن را در جشن دنیای تصویر بخواند و از افرادی تشکر کند که من اینجا می‌گویم. ابتدا می‌خواست از سیروس الوند که راه را با ایشان شروع کرد، تشکر کند. سپس مهران مدیری که خشایار سال‌ها با او کار کرد و سیروس مقدم که همکاری‌های خاطره‌انگیزی داشت.
سیروس الوند (کارگردان) هم با بیان یک بیت شعر و درحالی که گریه می‌کرد، اظهار داشت: وقتی خشایار به دنیا آمد، خیلی زیبا بود و پرستارها انگار که بچه خودشان است، آن را به هم نشان می‌دادند. این بچه از همان ابتدا یک برند بود. شب عروسی او به شدت لذت بردم. عکس بعدی وقتی بود که در اتاق احیا بود و به او شوک می‌دادند و این بچه بالا پایین می‌رفت تا زنده بماند. عکس چهارم وقتی بود که قرار بود من پیکر او را شناسایی کنم و کسی آمد و گفت که این چه کسی است؟ گفتم نویسنده پایتخت است و گفت که می‌شود من سنگ قبر او را بسازم. سیمرغ کیلویی چند، این خیلی اتفاق بزرگی است که بین مردم محبوب باشی.
الوند در ادامه به خواندن چند بیت شعر از مولانا پرداخت.
داریوش الوند (برادر دیگر خشایار الوند) نیز در ادامه گفت: همانطور که سیروس گفت، خشایار بسیار زیبا بود و من تمام مدت سی سالی که ایران نبودم با نامه‌های خشایار زندگی کردم.
او سپس به بیان چند خاطره پرداخت که با آنها خنده بر لب مردم بیاورد.
سهیلا الوند (خواهر خشایار الوند) دیگر سخنران مراسم بود که گفت: من به محبوبیت و انسان بودن خشایار افتخار می‌کنم نه معروفیت او. به رضایتی که خانواده همسر او، صنف کاری و مردم از او داشتند افتخار می‌کنم. امیدوارم آرزوهایی که برای همسر خود و جامعه هنری داشت را به ثمره ظهور برسانیم.
منوچهر شاهسواری (مدیرعامل خانه سینما) نیز در پایان این مراسم اظهار داشت: در این دم دم‌های بهار یک بهاری دل‌نشین از بین ما رفت. یکی از زیبایی‌های کار من و خیلی افراد دیگر آشنایی با خشایار و خانواده الوند بود. همه ما باید به یاد داشته باشیم که آنچه که اصیل است می‌ماند. خشایار اصیل بود و هیچ‌چیز جای اصالت فرهنگی موجود در خانواده الوند را نمی‌گیرد.
در پایان این مراسم نماز میت مرحوم خشایار الوند با حضور مردم در حیات خانه سینما برگزار شد.
برزو ارجمند، سروش صحت، علی مسعودی، مجتبی جباری، بهروز شعیبی، همایون اسعدیان، منوچهر شاهسواری، عزیزاله حمید نژاد، ماهور الوند و سیروس الوند ازجمله هنرمندان حاضر در مراسم بودند.
عمده شهرت خشایار الوند به نگارش فیلمنامه سریال‌ها و مجموعه‌های طنزی چون «نقطه چین»، «شب‌های برره»، «باغ مظفر»، «گنج مظفر»، «مرد هزار چهره»، «مرد دو هزار چهره»، «قهوه تلخ»، «ویلای من»، «شوخی کردم» و «در حاشیه» به کارگردانی مهران مدیری؛ «پایتخت»، «پایتخت ۳»، «پایتخت ۵»، «پایتخت ۴» و «علی‌البدل» به کارگردانی سیروس مقدم، «کمربندها را ببندیم» به کارگردانی مهدی مظلومی، «مسافران» به کارگردانی رامبد جوان، «دیوار به دیوار» به کارگردانی سامان مقدم مربوط می‌شود.
خشایار الوند نویسنده سینما و تلویزیون پنجشنبه گذشته به علت ایست قلبی در سن ۵۱ سالگی دار فانی را وداع گفت.
