به گزارش خبررسا، مجیدرضا حریری در مورد کارکرد کانالهای مالی در شرایط تحریم اقتصادی گفت: اینستکس، صندوقهای تهاتر بین کشورها، استفاده از پول ملی یا قراردادهای ترجیحی با همسایگان که باعث ایجاد رخنه در این محاصره اقتصادی شود و بتواند هرچند درصد کمی از نیازهای صادراتی و وارداتی را سامان ببخشد، موثر و غیرقابل چشم پوشی است. همچنین میتوان از ارتباط با روسیه و چین استفاده کرد و به دنبال امکان و اجرای حلقههای بزرگتر و سهجانبه بود.
وی ادامه داد: البته این انتقاد وارد است که ما دیر به فکر اینگونه اقدامات افتادهایم و باید چهار یا پنج سال پیش و زمانی که پس از برجام فشار روی ما کمتر بود به دنبال شرکای تجاری، راههای مبادله و انواع مبادله بودیم.
حریری تصریح کرد: اینکه ما تکثر و تنوع در شرکای تجاری و راههای مبادله نداشتیم، باعث شده تا هزینههای آن را امروز بپردازیم البته این بدین معنا نیست که الان دست روی دست بگذاریم و هیچ اقدامی نکنیم و به دنبال راه جدید نباشیم بلکه باید از هر راهی حتی با بازدهی کمتر در راستای ایجاد تنفس در تجارت استفاده کرد.
نایب رییس اتاق بازرگانی ایران و چین با بیان اینکه استفاده از کانالهای مالی موجود بین ایران و شرکای تجاری به راحتی پیش از تحریمها نیست، گفت: البته ما کانالهای رسمی با کشورهای مانند چین، هند و ترکیه داشتهایم که بیشتر کارکرد آنها براساس پول حاصل از نفت بود اما در حال حاضر شاهد دو اتفاق در این زمینه هستیم؛ اولا فضای مبادله تنگتر و کوچکتر شده است و ثانیاً تعداد خریداران نفت ایران کاهش یافته است بنابراین ما باید به دنبال جایگزینهای دیگر باشیم.
وی ادامه داد: استفاده از ظرفیت همسایگان در حال حاضر میتواند تاکتیک مناسبی باشد و حتی میتواند به استراتژی ما نیز تبدیل شود، طبیعتاً راحتترین مبادله برای ما با کشورهایی ست که مرز مشترک داریم و نمیخواهیم در فضای بینالمللی حملونقل و مبادله کالا داشته باشیم. بنابراین استفاده از پتانسیل کشورهای همسایه چه در صلح یا جنگ و رونق یا رکود باید در درجه نخست ما باشد.
این فعال اقتصادی تاکید کرد: در دنیای امروز برای پیشبرد مناسب دعوای اقتصادی یا سیاسی باید تعداد دشمنان را کمتر کرد. پس وزارت اقتصاد، بانک مرکزی و معاونت اقتصادی وزارت امور خارجه نیز باید دست به دست هم بدهند تا با یافتن راههای جدید، فشارهای اقتصادی امریکا و حمایت نانوشته اروپا از آن را جبران کنیم.